انسان بودن، یعنی زیستن میان نور و سایه. در کنار زیباییها، تواناییها و احساسات لطیف، نواقصی هم در وجود ما تنیده شدهاند—نواقصی که گاهی پنهانشان میکنیم، گاهی با آنها میجنگیم، و گاهی بیآنکه بدانیم، در آغوششان زندگی میکنیم.
این نوشتهها، دعوتیاند به تماشای آن سوی آینه. نه برای قضاوت، نه برای سرزنش، بلکه برای شناخت. نواقص انسانی—غرور، ترس، حسادت، خودخواهی، و دیگران—نه دشمناند، نه شر مطلق. آنها بخشی از ما هستند؛ بخشی که اگر با آن روبهرو شویم، میتوانیم از دل تاریکی، نوری تازه بیابیم.
در این مجموعه، هر شب به یکی از این نواقص سر میزنیم. با نگاهی شاعرانه، فلسفی، و گاه روایی، تلاش میکنیم آنها را لمس کنیم، بفهمیم، و شاید کمی بهتر بشناسیم. این سفر، سفریست به درون انسان؛ به جایی که ضعفها، رازها، و حقیقتها در سکوت شب نجوا میکنند.
باشد که این واژهها، نه فقط نوشته، بلکه آینهای باشند برای دیدن خودمان—بینقاب، بیفریب، بیگریز.
نوشته شده توسط محسن سعیدپور
---
