نقص انتقامجویی
نقص انتقامجویی
انتقامجویی یه جور خوددرمانیِ شکستخوردهست. تو زخمی شدی، درد کشیدی، و حالا فکر میکنی با زدنِ طرف مقابل، دردت آروم میشه. ولی نه، نمیشه. انتقام مثل نوشیدنِ سم برای مجازات کسیه که بهت آسیب زده. تو مینوشی، اون شاید حتی نفهمه.
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪
چرا انتقامجویی وسوسهانگیزه؟⚠️
چون حس قدرت میده. چون تو رو از قربانی بودن درمیاره و تبدیل میکنه به کسی که «کنترل داره». چون جامعه با فیلمها و داستانها بهت یاد داده که قهرمان کسیه که ضربه رو برمیگردونه. ولی واقعیت؟ قهرمان کسیه که از چرخهی ضربه خارج میشه، نه کسی که ادامهش میده.
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪
چند تصویر روزمره از انتقامجویی
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
✅ جواب ندادن به پیام کسی، فقط برای اینکه «بفهمه چه حسی داره».
✅ خراب کردن اعتبار کسی، چون یهبار تو رو تحقیر کرده.
✅موفقیتنمایی در شبکههای اجتماعی، فقط برای اینکه به اون آدم خاص نشون بدی «بدون تو بهترم».
✅ نگهداشتن خشم، فقط برای اینکه یه روز «برگرده و ببینه چه اشتباهی کرده».
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪
چرا این نقص خطرناکتر از چیزیست که فکر میکنیم
چون انتقامجویی تو رو درگیرِ آدمی میکنه که قرار بود ازش عبور کنی. تو بهجای ساختنِ زندگیات، داری زندگیات رو وقفِ تخریبِ دیگری میکنی. و بدتر از همه؟ انتقامجویی باعث میشه تو همون چیزی بشی که ازش متنفر بودی.
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪
نسخهی برای درمان
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
از خودت بپرس:
✳️آیا این کار واقعاً درد رو کم میکنه یا فقط لحظهای خوشحالم میکنه؟
یاد بگیر که رها کردن، قدرت بیشتری داره تا ضربه زدن. چون کسی که رها میکنه، دیگه تحت کنترل نیست.
تمرکز رو از «اون» بردار و بذار روی «تو»:
✳️چی میخوای بسازی؟ چی میخوای یاد بگیری؟
انتقام رو با رشد جایگزین کن:
✳️موفق شو، ولی نه برای اثبات چیزی به کسی—برای خودت.
و مهمتر از همه:
✳️ببخش، نه چون اون لیاقتش رو داره، بلکه چون تو لیاقتِ آرامش رو داری.
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪
⭐ جمعبندی ⭐
انتقامجویی یه نقصه، چون تو رو درگیرِ گذشته نگه میداره و از ساختن آینده بازمیداره. قوی بودن یعنی عبور کردن، نه برگشتن برای ضربه. اگه واقعاً میخوای پیروز باشی، باید از بازی انتقام خارج بشی و بازی رشد رو شروع کنی.
🟡🟠🟢🔵🟣🟤⚫⚪