داستان قایق رویاها و طوفان واقعیت

🌊 داستان: قایقِ رویاها، طوفانِ واقعیت

او آمده بود برای آرامش.  

برای لمس نسیم، برای شنیدن صدای موج، برای قایق‌سواری در هوایی که قرار بود شبیه رویا باشد.  

همه‌چیز را تصور کرده بود:  

آسمان آبی، دریا آرام، دل سبک، و قایقی که او را ببرد به جایی دور از هیاهوی زندگی.

 

اما دریا، مثل زندگی، نقشه‌های خودش را داشت.  

باد ناگهان تغییر کرد.  

ابرها آمدند، موج‌ها بلند شدند، و قایق کوچک او وسط طوفانی افتاد که هیچ‌کس هشدارش را نداده بود.

 

او تنها بود.  

نه راه برگشت، نه ساحلی در دید.  

فقط خودش بود و قایقی که با هر موج، بیشتر می‌لرزید.

 

ترس آمد.  

نه از مرگ،  

از شکست.  

از اینکه همه‌ی آنچه فکر می‌کرد "قرار است باشد"، حالا نیست.  

و این نبودن، درد داشت.

 

حالا دو راه داشت:  

یا بنشیند، دست از پارو زدن بردارد، و بگذارد طوفان او را ببلعد—همراه با تمام رویاهایش،  

یا برخلاف همه‌ی آنچه حس می‌کرد، برخیزد،  

پارو بزند،  

و با هر موج، خودش را دوباره بسازد.

 

او انتخاب کرد.  

نه چون مطمئن بود،  

نه چون قوی بود،  

بلکه چون فهمید:  

زندگی همیشه طبق انتظار پیش نمی‌ره،  

ولی من همیشه می‌تونم انتخاب کنم که وا ندم.

 

و همین انتخاب،  

اولین پارو بود به سمت ساحل آرامش.

 

---نویسنده محسن سعیدپور